GÜNEŞ

Tarihte Güneş’le özdeşleştirilen tanrılardan bazıları şunlardır:
Adonis, eski Yunan Güneş tanrısı, Venüs’ün sevgilisi. 
Aesculapius (Asklepios), eski Yunanlıların kurtarıcısı, tıp tanrısı.
Amen-Ra, eski Güneş tanrısı. Yaratıcı ve “Göklerin Lordu”.
Ammon (Amûn), büyük Mısır ve Etyopya Güneş tanrısı. Romalılar onu Jüpiter’le, Yunanlılar Zeus’la özdeşleştirirler. Koçun başıyla veya koçun boynuzlarıyla gösterilirdi ve Koç’un tanrıların kralının burcu olduğu düşünülürdü.
Apollo, Yunanlıların en büyük tanrılarından biri. Ona çeşitli güçler atfedilirdi ve bunların arasında Güneş tanrısı olarak görülürdü. Eğer Apollo’ya tapmasalardı, Yunanlıların bu kadar güçlü olmayacakları iddia edilmektedir. Romalılar Apollo’yla Yunanlılar kanalıyla tanışmışlardır.
Atum, Mısır Güneş tanrısı. O kadar güçlüydü ki ona çeşitli isimler ve özellikler altında tapılırdı. O solar disk olarak Aten ‘di, doğuda yükseldiğinde Khepera ‘ydı, meridyende Ra ‘ydı ve batarken Atmu ‘ydu. Horus olarak da bilinirdi ve bu haliyle Yunanistan’da ve Roma’da da ona tapılırdı. Sonuçta Atmu, Horus ve Ra bir tanrıda, Büyük Yaratıcı Ra Harakhti‘de birleştiler. Muhtemelen Atum bazen okyanustan çıkan Mısır tanrısı Tum olarak da yazılmaktadır.
Baal, Kutsal Kitaplarda adı geçen, Fenikeliler ve İsrailliler’in taptığı fallik tanrı ve Güneş tanrısı. Kenanlılar arasında Bereket Tanrısı olarak büyük önem taşırdı. Baal sahip, efendi demektir. Baal‘in bir başka türü Güneş’in yıkıcı yönlerini temsil eden Güneş tanrısı Moloch‘tu (Mot). Baal‘in bir başka adı da Belus‘tur.
Balarama, Hint Güneş tanrısı.
Balder (Baldur, Baldr), İzlanda Güneş tanrısı.
Barsav-Perseus, Yunan Güneş tanrısı.
Danae (Danai), eski pagan Güneş tanrısı, Belus’un oğlu.
Dazhbog (Dazbog, Dajdbog) Rus Güneş tanrısı. Zenginlik ve başarı tanrısı.
Dianus, Yunan, güneşle temsil edilen, ışık tanrısı.
Dionysus, Semetik ve Helen solar keçi-tanrı. Sarmaşıktan bir çelenk takmış şekilde resmedilir. Roma’da Bacchus olarak bilinen eski Yunan şarap tanrısı ile aynı ismi taşır.Taçların mucidi Corona Borealis bu tanrıyla bağlantılıdır.
El, Suriyelilerin ve Sâmilerin Güneş tanrısı.
El Belus, Asur ve Babil Güneş tanrısı. Babil Kulesi bu tanrıya tapmak için inşa edilmişti.
Erythros, Girit Güneş tanrısı.
Gad, muhtemelen Kenanlı ulusların Güneş tanrısı.
Gılgameş, Fırat ve Sâmi Güneş tanrısı. Her ay ve zodyakın her burcunda belirli bir işi olan kahraman.
Helios, Rodos’un, Romalıların Sol adını verdikleri, Güneş tanrısı. Herşeyi gören ve işiten tanrı olarak tarif edilir. Mısırlıların Helius‘u ile aynıdır.
Helius, Mısır Güneş tanrısı. 
Herakles, Fenikelilerin Güneş tanrısı, canavarların düşmanı. Kolunun üstünde bir aslanın derisi, ayağında bir yengeç ve belinde ayıkar, boğalar ve aslanlarla işlenmiş altın bir kemer ile resmedilir.
Hercules, birçok ulus tarafından çeşitli isimler altında tapılan güçlü, kudretli pagan Güneş tanrısı. Zeus’un oğlu.
Hyperion, ilkel Rodos Güneş tanrısı, Uranus’ün (Gökyüzü) ve Ge’nın (Yeryüzü) oğlu, Helios’un (Güneş), Selene’nin (Ay) ve Eos’un (Şafak) babası.
Indra, Hint gök kubbe, yağmur, savaş ve Güneş tanrısı.
Inti, İnka Güneş Tanrısı. 
Itzamna, Maya Güneş tanrısı, sonra bunun yerini Kukulkan almış.
Llew Llaw Gyffes, eski İngiliz Güneş tanrısı.
Marduk-Merodach, Zodyak oluşturulmasından sorumlu olan eski Babil Güneş tanrısı. Önceleri Jüpiter’e eş tutuluyordu.
Mendes, bir keçi biçiminde tapılan eski Mısır Güneş tanrısı.

Mithras (Mithra), Persler arasında Işık ve Bilgelik tanrısı. O ışıktır, güneş değildir. Güneş onun savaş/yarış arabası veya savaş arabası sürücüsüdür.  Mithra’ya tapmak çok yaygınlaşmıştır.

Nuada Argetlam, ilkel İrlanda Güneş tanrısı.

Nudd (veya Ludd), eski İngiliz Güneş tanrısı. İrlandalı Nuada Argetlam‘a eştir.

Osiris, yüce Mısır tanrısı. Önceleri lokal bir tanrıydı (Busiris) ve Mısır’a büyük yarar getirdiğine inanılırdı. Sonra Ra ve Khuns ile özdeşlertirilmesi kanalıyla bir Güneş tanrısı ve Ay tanrısı haline gelmiştir.

Pushan, bir Hint Güneş tanrısı.

Quetzalcoatl, Aztek Güneş tanrısı ve kurtarıcı. Sonra bunun yerini aynı zamanda Maya’ların taptığı Tezcatlipoca almıştır.

Ra, eski Mısır Güneş tanrısı.

Savitri (Savitar), Surya’ya eş tutulan çok güçlü Hint Güneş tanrısı.    

Shamas (Shemesh, Şamaş), aynı zamanda Asurluların da taptığı Babil Güneş tanrısı. Sonra bunun yerini başlangıçta Jüpiter’e eş tutulan Marduk almıştır. 

Sol, eski Roma Güneş tanrısı.
Surya, Tanrıların Gözü olarak bilinen Hint Güneş tanrısı. Beş güneş tanrısından biri. Yunan Helios‘a eş.

Tammuz, Kenanlıların eski Güneş tanrısı.

Tezcatlipoca, eski Meksikalıların baş tanrılarından biri. Önce gök tanrısı, sonra Güneş tanrısı.

Thorr, Kuzey Avrupa Güneş tanrısı. Aynı zamanda fırtına tanrısı.

Usil, Güneş. Apollo’ya (Etrüsklerin Aplu‘su) denk. Tanrıdan ziyade bir tapınma nesnesi. 

Uz, Akad keçi-tanrısı. 

Vishnu, tezahürlerinden birinde Güneş tanrısı olan Hint tanrısı.

Zoroaster, eski İran’ın kudretli Güneş tanrısı, büyünün mucidi olduğu söylenir.

GÜNEŞ’İN SEMBOLÜ

Güneş’in sembolü her zaman ortasında bir nokta olan daire biçiminde gösterilir. Çağlar boyu astrologlar daireyi bütünlüğün, tamlığın, hayat veren prensibin veya tanrısal tinin temsilcisi olarak yorumlamışlardır. Ortadaki noktanın yeniden vücut bulan egoyu, tanrısal kıvılcımı, insan ruhundaki potansiyel kusursuzluğun veya tanrısallığın tohumunu gösterdiği düşünülmüştür.

Yaratıcılık için ilk enerji kaynağı olarak, doğadaki eril prensip veya erkeğe özgü üretken yaşam gücü fikri bu sembolü yorumlamada birçok astrolog tarafından kullanılmaktadır. Güneş sembolünün çeşitli yorumlarını incelerken ortadaki noktanın veya çekirdeğin daireyle ilişkisini anlamaya çalışmak çok önemlidir. Mildred Kyle’ye göre daire tek başına ele alındığında beliren, tezahür eden, ifade edilen herşeyin altında yatan kavranamaz birliği göstermektedir. Bu fikri evrene uyarlarsak, daire belirmemiş, tezahür etmemiş, başlangıcı ve sonu olmayan, Mutlak’ı, Tanrı’yı anlatmaktadır. Daire, astrolojide bizim Solar Logos’umuzun veya bizim güneş sistemimizde beliren Tanrı’nın fiziksel sembolü olan Güneş’i belirtmektedir. Daire bir insan için kullanıldığında, başlangıcı ve sonu olmayan, ölümsüz tini temsil etmektedir. 

Ortasında nokta olmayan daire belirmemiş, tezahür etmemiş yaşamı veya tini gösterir. Ortasına nokta konunca bu ifade, tezahür gerçekleşir. Bütün hayat ortadaki bu noktadan ifade edilmeye başlar. Bu noktayı her nerede görsek, bunun, bir yumurtada olduğu gibi, uygun koşullar sağlandığı anda belirmeye başlayacak olan bir yaşam çekirdeği olduğunu anlarız.

GÜNEŞ’İN TEMEL FONKSİYONU

Güneş’in temel fonksiyonu kendini ifade etmek ve bütünlemektir. Bütünlüğe ve eşsizliğe ulaşabilmek için ruhumuzun çeşitli yönlerini bir merkez etrafında toplamamız gerekir. Bir bakıma güneş sisteminde olduğu gibi kendimizi kendi güneşimizin etrafında döndürmemiz gerekir. Ancak eğer güneşin çekim gücü çok fazla olursa diğer psikolojik özelliklerimizi kendine çekerek yutar, eğer çok zayıf olursa bu özellikler bir başka güneşe doğru giderler. Dolayısıyla güneşin çekimini tam kıvamında tutarak, diğer fonksiyonlarımızın da tüm potansiyelleriyle çalışmalarını sağlamamız gerekir.

Yapıcı özellikleri: Cömertlik, saygınlık, gurur, kendinden eminlik, bağımsızlık, liderlik, yaratıcılık, yapıcılık, kendine güvenen, organize etmek ve yönetmek, bireylik, erkeklik.

Yıkıcı özellikleri: Ben-merkezcilik, egoistlik, işinin ehli olmama, yetersizlik, gösteriş, fiyaka, caka, tantana, palavracılık, böbürlenmek, yıkıcılık, saldırganlık veya ürkeklik, baskınlık.

GÜNEŞ VE BAĞLANTILARI

MESLEKLER: Kuyumcu, banker, kurye, yaldızcı, devlet görevlileri, yöneticiler, organizatörler, jüri başkanı, ustabaşı, lider veya otorite sahibi.

BİTKİLER: Badem, anason, dişbudak ağacı, defne ağacı, sedir ağacı, kırlangıç otu, tarçın, nergis, tütsü, üzüm, lavanta, limon, mısır, kadife çiçeği, ökse otu, misk otu, hardal, zeytin, portakal, hurma ağacı, şakayık, nane, gelincik, haşhaş, pirinç, sedef otu, safran, adaçayı, ayçiçeği, asma, ceviz ağacı, tüm aromatik baharatlar.

RENKLER: Turuncu, altın, sarı-kahverengi: ayrıca kahverenginin tüm gölgeleri, sarı-pembe, sarının derin tonları, kehribar,safran.

METALLER, MİNERALLER: Altın, özünde ışık varmış gibi parlayan cisimler.

DEĞERLİ TAŞLAR: Lal taşı, elmas, yakut, aynülhir (kuvars benzeri değerli bir taş).

HAYVANLAR: Kartal, at, horoz, aslan, ateş böceği, tavus, deniz yıldızı, ayı, tarla kuşu, kuğu, bülbül, doğan, şahin, kedi ve tüm kedigiller.

TATLAR: Tatlı ve keskin.

BİÇİMLER: Düzenli daireler, eğriler.

HAFTANIN GÜNÜ: Pazar, Sonntag (Almanca), Sunday (İngilizce), Domenica (İtalyanca), Dimanche (Fransızca), Sunnandaeg (Anglo-Sakson).                   

Hazırlayan: Barış İlhan

Kaynak:

Jeff Mayo, The Planets and Human Behavior

Close